Zastosowanie nadkrytycznego CO2 – Nanocząsteczki
Zastosowanie nadkrytycznego CO2
Nanocząsteczki
Stosowanie nanocząstek we wszystkich dziedzinach stale rośnie. Chociaż istnienie nanocząstek nie jest niczym nowym, zastosowanie płynów nadkrytycznych do wytwarzania cząstek eliminuje wady tradycyjnych metod. Istnieje wiele technik SCF umożliwiających wytwarzanie cząstek o kontrolowanej wielkości i morfologii dla cząsteczek organicznych w zakresie submikronowym:
- RESS — Rapid Expansion of a Supercritical Solution
Szybka ekspansja roztworów nadkrytycznych. W przypadku RESS materiał jest rozpuszczany w SCF, a następnie rozprężany przez dyszę.
- GAS – Gas Anti-Solvent
Tutaj związek rozpuszcza się w rozpuszczalniku organicznym, wprowadza się płyn nadkrytyczny, zwiększając objętość i obniżając siłę rozpuszczalnika rozpuszczalnika, powodując wytrącanie się związku w kontrolowanych warunkach tworzenia cząstek.
- PCA — Precipitation by Compressed Fluid Anti-Solvent
Wytrącanie przez sprężony płyn i anty-rozpuszczalnik. W przypadku PCA związek rozpuszczony w rozpuszczalniku organicznym jest rozpylany do płynu w stanie nadkrytycznym, powodując przesycenie i wytrącanie substancji rozpuszczonej.
- SEDS — Solution Enhanced Dispersion of Supercritical Fluids
Rozproszona dyspersja płynów nadkrytycznych. Stosując SEDS, związek rozpuszcza się w roztworze wodnym i jednocześnie rozpyla przez dyszę współosiową z rozpuszczalnikiem organicznym do płynu nadkrytycznego. Woda rozpuszcza się w rozpuszczalniku i SCF, powodując przesycenie i wytrącanie.
Nanocząstki związków nieorganicznych można również wytwarzać przy użyciu płynów nadkrytycznych i podkrytycznych. Rozkład termiczny i synteza hydrotermalna to tylko dwa sposoby , aby to osiągnąć.