Zagrożenia związane z nowymi substancjami i materiałami, które dotychczas nie były z różnych przyczyn regularnie monitorowane w wodach przeznaczonych do spożycia przez ludzi, są związane przede wszystkim z rozwojem technologicznym i wprowadzaniem do środowiska nowych, nieznanych dotychczas substancji oraz skalą tego zjawiska.
Uboczne produkty dezynfekcji, znane jako DBP (Disinfection By-Products), to związki powstające podczas kontaktu środków dezynfekujących, takich jak chlor, dwutlenek chloru czy ozon, z naturalnie występującymi w wodzie substancjami organicznymi i nieorganicznymi. Do najczęściej oznaczanych należą trihalometany (THM), haloketony, kwasy halogenooctowe (HAA) oraz nieorganiczne oksyhalogenki – chloryny, chlorany i bromiany. Dezynfekcja jest niezbędna w procesie uzdatniania wody, ale obecność DBP wymaga stałego monitoringu i kontroli, aby zachować równowagę pomiędzy skutecznym zwalczaniem patogenów a minimalizacją ryzyka zdrowotnego.
W Unii Europejskiej obowiązują limity m.in. dla HAA5 (60 µg/L), wynikające z dyrektywy 2020/2184. Państwa członkowskie, w tym Polska, mają obowiązek wdrożyć przepisy do 12 stycznia 2026 r. W krajowym porządku prawnym odniesieniem jest rozporządzenie Ministra Zdrowia oraz odpowiednie Polskie Normy, w tym PN-EN ISO 10301:2002 dotycząca oznaczania lotnych pochodnych chlorowcowych metodą chromatografii gazowej (GC), w tym THM-ów. Dla pracowników wodociągów istotne pozostają także normy takie jak PN-EN 15975-2:2013-12 w zakresie zarządzania ryzykiem w systemach zaopatrzenia w wodę czy PN-EN ISO 14189:2016-10 dotycząca oceny mikrobiologicznej, które – choć koncentrują się na innych parametrach – podkreślają znaczenie systemowego podejścia do jakości wody.
Praktyczne dane z monitoringu pokazują, że skuteczny proces uzdatniania może ograniczyć DBP do poziomów znacznie poniżej norm. Przykładem są badania prowadzone w Krakowie w latach 2023–2024, które wykazały obecność HAA (głównie DCAA i TCAA) oraz THM (głównie chloroform) w stężeniach znacznie poniżej dopuszczalnych limitów, a bromiany nie występowały wcale. Mimo to kontrola pozostaje kluczowa, ponieważ zmienność składu wody surowej czy sezonowość procesów mogą wpływać na poziom DBP.

Chromatografia jonowa (IC) od lat stanowi podstawową technikę oznaczania nieorganicznych DBP. Jest zgodna z międzynarodowymi metodami, m.in. EPA 300.1 i 300.0 dla anionów czy EPA 557 dla HAA i bromianów. Nowoczesne rozwiązania, takie jak system Thermo Scientific Dionex Inuvion IC, wykorzystują technologię Reagent-Free IC (RFIC), co eliminuje konieczność ręcznego przygotowania eluentów i pozwala na uzyskanie powtarzalnych wyników przy mniejszym nakładzie pracy. W metodyce opisanej w Application Note AN 003449 możliwe jest oznaczenie chlorynów, chloranów i bromianów oraz DCAA i TCAA w czasie poniżej 21 minut, przy zachowaniu wysokiej czułości i precyzji.
Dla laboratoriów wodociągowych oznacza to możliwość połączenia zgodności z regulacjami z efektywnością operacyjną. Szybkie metody analityczne skracają czas oczekiwania na wynik, RFIC zmniejsza liczbę błędów związanych z przygotowaniem eluentów, a nowoczesne metody pozwalają na wykrywanie DBP nawet na poziomach śladowych. To wszystko przekłada się na bezpieczeństwo dostarczanej wody i komfort pracy zespołów laboratoryjnych.
Bibliografia:
- Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/2184 z dnia 16 grudnia 2020 r. w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
- PN-EN ISO 10301:2002 Woda — Oznaczanie lotnych pochodnych chlorowcowych metodą chromatografii gazowej.
- PN-EN 15975-2:2013-12 Bezpieczeństwo zaopatrzenia w wodę pitną — Wytyczne dotyczące zarządzania ryzykiem.
- PN-EN ISO 14189:2016-10 Jakość wody — Oznaczanie Clostridium perfringens — Metoda filtracji membranowej.
- Thermo Scientific, Application Note AN 003449: Determination of Disinfection Byproducts by IC using Dionex Inuvion.
- EPA Method 300.1, EPA Method 300.0, EPA Method 557 – US Environmental Protection Agency.
- Badania monitoringowe Wodociągów Miasta Krakowa, raport 2025.
- Li et al., “Determination of disinfection by-products in drinking water by ion chromatography”, PMC, 2023.
Agnieszka Bielińska, MBA
Zobacz także inne artykuły o jakości wody:
- Zawartość azotanów(III) i azotanów(V) w wodzie kranowej na terenie Górnego Śląska oraz ich potencjalny wpływ na zdrowie konsumentów
- Obecność i wykrywanie substancji PFAS w Polsce
- Nowe zagrożenia i substancje w wodach przeznaczonych do spożycia przez ludzi
- Sample preparation for inorganic trace element analysis
